เป็นแม่ค้าขายขนมครก ซึ่งตอนนี้ประสบปัญหาด้านการเงินเนื่องจาก

อยู่ที่อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ค่ะ แต่ก่อนดิฉันเคยเปิดร้านเสื้อผ้าอยู่ในประเทศมาเลเซียอยู่5ปีตอนเปิดใหม่ๆ ขายดีพอมีเงินเก็บอยู่พอประมาทเลยเกิดความคิดที่จะเปิดร้านเสื้อผ้าเพิ่มขึ้นอีกสามร้านทำมาเรื่อยๆ จนมีร้านขายเสื้อผ้าทั้งหมดห้าที่ช่วงปีแรกไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเข้าปีที่สองปัญหาก้้อเริ่มเกิดเริ่มจะหมุนเงินไม่ทันของเริ่มขายไม่ค่อยได้จนรู้สึกเหนื่อยเลยหันไปเล่นแชร์กับน้าสาวกับ เพื่อนจนมีหนี้เยอะขึ้นต้องส่งแชร์เดือนล่ะ50,000 บาท พอเปียเเชร์ได้มาก็ซื้อของหมด โดยไม่ได้เอาไปใช้อย่างอื่นทำแบบนี้มาเรื่อยๆ

โดยไม่รู้ตัวจนมาจับได้ว่าลูกน้องที่เราจ้างเขาขายของให้เราเป็นคนมาเลแอบขโมยเงินเราทุกวันมาหลายปีจนตัวดิฉันเหนื่อยกับการหาเงินซื้อของหมุนจนเหนื่อย แต่เลยคิดที่จะออกมาอยู่ที่บ้านเราเลยเอาของทั้งหมดทีี่มีเซลขายถูกๆ แล้วเอาเงินทั้งหมดใช้หนี้หลายๆ เจ้าที่เราติดเขา แต่ก็ไม่หมดเหลืออยู่อีก 40,000 บาท พอกลับมาอยู่ที่ไทยก็ไม่รู้จะทำอะไรดีจะกลับไปอยู่บ้านของตัวเองที่ จ. พะเยา ก็ไปไม่ได้ เพราะเรายังมีหนี้ค้างอยู่เลยตัดสิ้นใจไปเรียนทำขนมครกชาวหวังพอเริ่มทำเป็นแล้วจึงมาเปิดร้านขายช่วงแรกๆ ขายดีมากจนมีเหลือแบ่งใช้หนี้เขาบ้าง พอขายได้ประมาท4เดือนยอดเริ่มตกไม่ค่อยได้เหมือนเดิมได้ แค่มีซื้อข้าวนมลูกไปวันๆ จะแบ่งมาใช้หนี้เขาก็ไม่พอปัญหาเริ่มมีเยอะขึ้นจนไปยืมเงินกู้ดอกเบี้ยนอกระบบมาร้อยล่ะ2บ.ต่อวันยืมมา20,000 บาท พอได้เลยเอาไปเซ็งร้านก๋วยเตี๋ยวมา30,000 บาท พอขายช่วงแรกๆ ก็ขายพอได้ไม่ถึงกับว่าดีมาก แต่ก็พอเสริมช่วยกันได้ แต่มันกลับมาหนักตรงที่เราต้องส่งดอกเบี้ยเขาทุกวันๆ จนเหนื่อยส่งเขามาเรื่อยจนตอนนี้หนี้เหลืออยู่7,000

ส่วนก๋วยเตี๋ยวก้อเริ่มขายไม่ค่อยได้ลงทุนต่อวันก็เยอะแก๊สก็เปลืองไหนจะค่าไฟค่านำ้ค่าที่อีกบวกลบแล้วไม่ได้อะไรเลยหยุดขายก๋วยเตี๋ยวเหลือ แต่ขนมครก แต่มีอยู่ที่เดียวก็ไม่พอกับค่าใช้จ่ายจะเปิดร้านขนมครกอีกที่ก็ไม่มีเงินซื้ออุปกร เพราะต้องลงทุนลงประมาท15,000 บาท เพราะเงินที่ได้ทุกวันต้องส่งดอกให้เขากับค่าใช้จ่ายที่มีมันไม่พอจึงเรียนมาถึงท่านผู้มีความอนุเคราะในการพิจารณาให้การช่วยเหลือครั้งนี้ด้วยนะค่ะ ขอขอบพระคุณค่ะ