อายุตอนนี้ 26 ปี หาบริษัทเงินด่วน 30,000 บาท
ที่สำคัญที่สุด!! เราไม่พบนายทุนนอกระบบตัวจริงในอินเทอร์เน็ต แม้แต่รายเดียว กว่า 90% ล้วนแล้วแต่เป็นมิจฉาชีพ ถ้ามีนายทุนนอกระบบในอินเทอร์เน็ตที่สามารถปล่อยเงินกู้ได้จริง สยามโลนนิ่งจะแจ้งให้ผู้ใช้บริการทุกท่านทราบโดยทันที
*** หาเงินกู้ไม่ได้ ติดต่อให้เราช่วยได้ที่นี้ *** >>> แอด Lineid : @mpe8992s (มี @ ข้างหน้าด้วย) <<< หรือ >>> คลิกที่นี่เพื่อแอดไลน์ <<< บริการนี้เป็นบริการช่วยหานายทุนให้กับลูกค้า ไม่ใช่เป็นการปล่อยสินเชื่อ และไม่ได้บังคับให้ทำตาม ย้ำอีกครั้งว่าทางเว็บไซต์ไม่ได้เป็นนายทุนปล่อยสินเชื่อด้วยตัวเอง และเราไม่เคยพบนายทุนนอกระบบในอินเทอร์เน็ตที่ปล่อยเงินได้จริง แม้แต่รายเดียว กว่า 90% ล้วนแล้วแต่เป็นมิจฉาชีพ
อยู่ อำเภอ ระแงะ จังหวัด นราธิวาส ผมมีความต้องการขอกู้เงิน จากนายทุนทุกๆ ท่าน ท่านครับ เนื่องจากผม มีความต้องการจะซื้อรถมอเตอร์ไซค์ สักคัน เพื่อไว้ใช้เป็นพาหนะ ในการเรียน ตอนนี้ผมทำงานรับจ้างทั่วไป แล้วมีความต้องการที่จะเรียนต่อ เรียนเสาร์-อาทิตย์ เพราะผมทำงานจันทร์ถึงศุกร์ รายได้อยู่ที่ 6,000 บาท ต่อเดือน
ผมอยากเรียนต่อมานานแล้ว แต่ไม่มีรถมอเตอร์ไซค์ไปเรียน ไม่รู้จะไปยังไงครับ ที่ผมไม่ได้เรียนต่อ เพราะไม่มีใครส่งเสียเลี้ยงดูในการเรียน เพราะพ่อกับแม่ผม ท่านเสียไปตั้งแต่ผม อายุ 16ปี ผมเลยยุติในการเรียน แค่นั้น ผมต้องสู้ชีวิตอยู่คนเดียวมาตลอดที่ผ่านมา ผมอยากได้รถมอเตอร์ไซค์สักคัน เลยต้องหาเงินกู้สัก 30,000 บาท เพื่อซื้อรถมอเตอร์ไซค์ ผมจะได้ทำความฝันของผมให้เป็นจริง ผมต้องการกู้เงิน 30,000 บาท ส่วนอัตราดอกเบี้ย ผมสามารถผ่อนได้ร้อยละ 2 ต่อเดือน สัญญา 1ปี ส่วนเงินกู้
ถ้าท่านให้ผมได้ แค่20,000 บาท ผมก็ยินดี แล้ว แต่จะพิจรณา ผมสัญญาว่าจะผ่อนทั้งต้นทั้งดอก ให้ครบตามที่ท่านกำหนดไว้ ถ้าท่านอนุมัติเงินเร็ว ผมก็ขอขอบคุณท่านเป็นอย่างสูง อย่างไรก็ตาม ผมขอความเมตตาความอนุเคราะห์จากท่านนายทุนด้วยครับ ให้อนุมัติเงินกู้ให้ โดยเร็วที่สุด ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง
สวัสดีครับ อายุ 29 ปี ครับ แต่เอาเข้าจริงไม่มีใครเรียกชื่อจริงๆ ของผมสักที สาเหตุก็คือผมไปอยู่ แต่ล่ะที่ผมก็ได้ฉายาที่มีคนอื่นตั้งให้ แต่ล่ะที่ไม่เหมือนกัน ส่วนบ้านเกิดของผมอยู่ที่ อ.หล่มเก่า จ.เพชรบูรณ์ ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่ จ.ชลบุรี สาเหตุที่ต้องการกู้ยืมเงินก็ขอเล่าตั้งแต่ต้นเลยน่ะครับ ( แต่ความจริงแล้วไม่เคยคิดเคยฝันว่าโตขึ้นมาแล้วจะต้องเป็นหนี้เลย เห็น แต่พ่อกับแม่ รวมถึงคนรอบข้างที่เป็นหนี้ ไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองที่จะต้องมากู้ยืมเงินชาวบ้าน) ผมเรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยรามคำแหง คณะนิติศาตร์ เรียนเนติ ต่ออีก 2 ปี แต่เนติเรียนไม่จบน่ะครับ หลังจากนั้นก็มาช่วยน้าขายสเต็กอยู่ที่ประทุมธานี ระหว่างขายสเต็กก็อ่านหนังสือไปด้วย ทำงานได้อยู่ประมาณ 1 ปี ต่อมาก็สามารถสอบเป็นพนักงานราชการได้ และได้ไปทำงานอยู่ที่น่าน เป็นระยะเวลา1ปี หนี้ก้อนแรกจึงเกิดจากตรงนี่ เหตุการณ์ก็คือนั่งทำงานอยู่ดีๆ ก็มีเจ้าหน้าที่ของธนาคารมาขอให้เราช่วยทำบัตรเครดิต (ผมคิดว่าคนที่ทำงานร้อยล่ะ 80 คงต้องทำบัตรเครดิตแน่นอน) ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไร ผมทำงานอยู่ที่น่านไปสัก 6-7 เดือน ก็มีความรู้สึกว่างานที่ทำอยู่มันไม่ใช่ตัวตนของเราที่เราเป็นอยู่ ที่ต้องมานั่งทำงานอยู่กับที่ มีเจ้านายคอยสั่งงาน ชวิตที่ต้องมีระบบ ผมจึงใช้เวลาตัดสินใจอยู่ 3 เดือน จึงลาออกมาขายของที่ชลบุรี เหตุผลที่มาชลบุรีก็ เพราะว่ามีรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยหลายคนมาทำงานอยู่ที่นี่ ส่วนทุนที่นำมาขายของก็มาจากเงินเก็บส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งก็มาจากบัตรเครดิตที่เคยทำไว้ ส่วนของที่มาขายตัวแรกเลยก็คือสเต็กสิครับ 555 ตอนนั้นไม่รู้จะขายอะไร แต่ก็ตั้งใจอย่างแน่วแน่แล้วว่าจะออกมาขาย เคยโทรไปบอกที่บ้านถึง 2 คร้ง แต่ไม่มีใครเห็นด้วยสักคนเดียว ขนาดยื่นคำขาดว่าชวิตนี้ต้องรับราชการเท่านั้น อยากเป็นอะไรค่อยให้ลูกผมเป็นเอง(ส่วนตัวผมถ้าลูกผมเดินได้ หรือจับอะไรเป็นก็อยากให้เตะบอล หรือเล่นกีร์ต้าเลยไม่รู้จะเห็นด้วยกับผมเปล่า) คลิปที่เกี่ยวกับสเต็กในยูทูปผมดูหมด ซื้อหนังสือมาอ่านก็หลายเล่มหนังสือที่เกี่ยวกับแรงบันดาลใจ ทำเลขายของ ประมาณนี่น่ะครับ หลังจากลาออกจากงานมาขายของอยู่ที่ชล ขายได้ประมาณ 4 เดือน ปรากฎว่าเจ๊งไปตามระเบียบ ซึ่งเงินทุนทั้งหมดที่มีก็หมดไปกับธุรกิจตัวนี้ ผมก็คิดว่าผมศึกษาข้อมูลมาดีพอ ( แต่ตอนหลังมานั่งคิดดูมันพลาดหลายจุดเลยที่เราไม่เข้าใจ)ส่วนหนึ่งอาจเป็น เพราะตลอดชีวิตเราไม่เคยทำอะไรเกี่ยวกับพวกนี่เลย ตั้งแต่เด็กจนโตมี แต่เรียนอย่างเดียว ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการขายของเลย อย่างมากก็เป็นลูกจ้างเค้า ไม่ได้มาบริหารงานเอง หลังจากขาดทุนจากสเต็กก็ได้เงินจากรุ่นพี่ที่เขาช่วยเรี่ยไรกันมาขายปลาเผา (ที่มาขายปลาเผา เพราะรุ่นพี่ผมทำกินเองที่บ้านแล้วมันอร่อย) โดยทีแรกย่างขายที่หน้าบ้าน เพราะว่าจะไปขายที่อื่นรถที่เคยเอาไปขายสเต็กก็เสียต้องใช้เงินพอประมาณถึงจะซ่อมได้ ซึ่งขายอยู่หน้าบ้านขายได้วันล่ะไม่กี่ตัว จึงไปติดต่อตามร้านส้มตำที่เขาขายดีๆ ร้านขายผัก ร้านขายลูกชิ้นที่เขามีลูกค้าเหยอะๆ เพื่อที่จะเอาปลาไปฝากขาย ซึ่งผลออกมาก็คือช่วงแรกอาจมีคนลองซื้อกิน แต่หลังจากนั้นขายไม่ได้ เพราะเนื้อปลาที่ย่างไว้นานแล้วมันจะแข็ง ไม่มีนำในตัวปลาทำให้ปลาไม่หวาน ไม่อร่อยไม่เหมือนตอนย่างใหม่ๆ จึงเจ๊งอีกตามเคย หลังจากนั้นผมก็มานั่งคิดอย่างละเอียดว่าจะขายอะไรต่อไปก็เลยตัดสินใจว่าจะขายหมูทอดตอนเช้า โดยไปขายให้คนที่ทำงานโรงงาน รวมถึงอาชีพอื่นด้วย ส่วนตอนเที่ยงก็ขายไอศครีมกะทิ โดยตอนเย็นก็จะไปขายตามตลาดนัดด้วย เพราะคิดว่าเมืองไทยเป็นเมืองร้อน (ชลบุรีร้อนทั้งปี) ผมจึงขอความเมตตาจากนายทุนผู้ใจดีอนุมัติเงินทุนสักก้อน เพราะจะไปขอทางบ้านก็คงจะไม่ได้ ตอนนี้จึงมืดแปดด้าน ก็เลยไปค้นในเน็ต ก็ได้ความมาว่าหลอกบ้าง ไม่หลอกบ้าง แต่ก็ไม่รู้จะทำไง ก็มี แต่ความหวังอันน้อยนิด หวังว่านายทุนผู้ใจดีทางอินเตอร์เน็ต(ที่มีอยู่จริง) จะเห็นความตั้งใจของผมบ้าง ส่วนอัตราดอกเบี้ยคิดว่าร้อยล่ะ 3 กำลังดีครับ